de Westerparkse gedichten
Uit het voorwoord:
‘Het begon als een grap. Amsterdam kreeg in 2006 zijn eerste stadsdichter. Maar dat ging wat onhandig, want hij, wijlen Adriaan Jaeggi, werd niet benoemd door de stad, maar door een stadsdeel, Centrum. Reden voor menigeen om melig te roepen dat elk stadsdeel dan zijn dichter moest hebben. Collega F. Stariks stem moet het luidst hebben geklonken, want in zijn stadsdeel Westerpark werd het idee ernstig opgevat en meteen een verkiezing georganiseerd. De grap ging wat ver, vond ik. Helemaal toen men er bij mij op aandrong me kandidaat te stellen en een plan in te dienen.’
Waarom het er toch van is gekomen, kun je lezen in de rest van het voorwoord, waar je ook meer te weten komt over de animaties en het koor aan stemmen op de cd-rom. Hieronder vind je achter de titels een paar van de gedichten.
Vormgeving boek en cd-rom: H. Rystadius
(boek onder auspiciën van Melle Hammer)
Van Diemenstraat
Boven de daken…
Na het lezen van 10 gouden straatregels
Je ziet hier iedereen voorbijkomen
_______
_______
“Hans Kloos is ondertitelaar en dat is te merken. Hij is technisch, vakkundig en precies met taal. Hij schreef een van de mooiste gedichten die ik ken. (…) De laatste vier jaar was hij stadsdeeldichter. De gedichten die hij maakte ontstonden niet zozeer bij gelegenheden of bijzondere gebeurtenissen, maar zijn geschreven voor plekken, straten die hij laat spreken, plantsoenen waar hij taferelen in beschrijft, straatnamen waar hij de etymologie van bedrijft. Het is op het eerste gezicht droge methodiek bij Kloos. (…) Maar er zijn sensitieve gedichten en er zijn tips om in deze laatste volksbuurt nabij het centrum van Amsterdam te overleven. Binnen een dergelijke context geeft Kloos zichzelf lyrisch volledig de vrije baan.”
Erik Lindner in De Groene Amsterdammer